Terapia Poznawczo-Behawioralna (CBT)

Terapia Poznawczo-Behawioralna (Gnosiopatologiczna) powstała w latach 50. XX wieku i jest związana z nazwiskami Wolpe, Skinner, Eysenck, Shapiro oraz teoriami behawioralnymi zależności odruchowej i uczenia się. Behawioryzm spotyka się tu z podejściem poznawczym, które skupia się na postrzeganiu, myśleniu i dialogu wewnętrznym. To podejście jest strukturalne i koncentruje się na tym, jak człowiek rozumie i interpretuje otoczenie oraz wydarzenia w swoim życiu, dążąc do zdobycia strategii kontroli nad lękiem i negatywnymi myślami.

Technika Poznawczo-Behawioralnej Psychoterapii

Poznawczo-Behawioralna Psychoterapia odbywa się zwykle raz w tygodniu. Terapeuta zachęca pacjenta do wyrażania myśli i uczuć związanych z teraźniejszością, obniżenia oczekiwań oraz uzyskania świadomości emocji, które utrudniają mu cieszenie się teraźniejszym chwilą. Poprzez specjalne techniki i ćwiczenia pacjent stopniowo przyjmuje funkcjonalne metody radzenia sobie ze swoimi myślami i uczuciami.